Κανάλι: Netflix
Δημιουργοί: Glenn & Todd A. Kessler, Daniel Zelman
Πρωταγωνιστούν: Kyle Chandler, Ben Mendelsohn, Linda Cardellini, Sissy Spacek, Sam Shepard, Chloe Sevigny
“Please don’t judge us. We’re not bad people.
But we did a bad thing.”
Η οικογένεια Rayburn έχει ένα από τα ομορφότερα ξενοδοχειακά συγκροτήματα στον παράδεισο των Florida Keys, που αποτέλεσε και ιδανικό περιβάλλον για να μεγαλώσουν ο John, η Meg και ο Kevin. Οι Rayburn είναι αξιοσέβαστοι και αγαπητοί, αποτελούν έναν από τους πυλώνες της τοπικής κοινωνίας. Ο πατέρας, Robert, που άνοιξε πριν από μισό περίπου αιώνα το ξενοδοχείο, πρόκειται να τιμηθεί σε μια τελετή και να δώσει το όνομά του στη μαρίνα μπροστά από το ξενοδοχείο. Όλα μοιάζουν ονειρεμένα για τους Rayburn, όμως η τελετή είναι αφορμή να επιστρέψει στο σπίτι και ο πρωτότοκος της οικογένειας. Ο Danny, ο άσωτος υιός, το μαύρο πρόβατο, παραστρατημένος και ένοχος – ή μήπως θύμα; Ο νόστος του Danny επαναφέρει στο προσκήνιο σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της οικογένειας, διαταράσσει ισορροπίες, ανασύρει τραυματικές αναμνήσεις και αναβιώνει ανέγγιχτες, μέχρι τότε, προστριβές.
Το Netflix επενδύει χρόνο και χρήμα, και χτυπάει φλέβα χρυσού. Το Bloodline δεν είναι ένα θρίλερ μυστηρίου, αφού δεν ενδιαφέρεται καθόλου για φτηνά τρικ και σοκαριστικές ανατροπές. Τόσο που το φινάλε ουσιαστικά αποκαλύπτεται από το τέλος του πρώτου κιόλας επεισοδίου, με τη βοήθεια ενός flash forward, μέσου που χρησιμοποιεί συχνά η σειρά. Το ζήτημα δεν είναι τα μυστικά που κουβαλάμε όλοι, αυτά που κρύβουμε επιμελώς κάτω από το χαλάκι της υπέροχης και τακτοποιημένης ζωής μας. Αυτό που μετράει είναι πως, όταν το παρελθόν επιστρέφει και η αγχόνη των ενοχών κλείνει ασφυκτικά γύρω από το λαιμό, κανείς δεν είναι αγνός, κανείς δεν είναι άσπιλος. Το μόνο που έχει σημασία είναι μια διέξοδος. Με οποιοδήποτε κόστος.
Η σειρά διαθέτει εκπληκτική φωτογραφία, στιβαρό σενάριο, εξαιρετική σκηνοθεσία. Αυτό όμως που είναι πραγματικά εντυπωσιακό είναι συνολικά οι ερμηνείες του καστ. Δεν υπάρχει ούτε ένας τρίτος ρόλος που να μην παραδίδει αυτό ακριβώς που απαιτείται. Μπορεί στο τιμόνι να βρίσκεται θεωρητικά ο Kyle Chandler (Friday Night Lights, Early Edition, Argo), όμως γρήγορα αντιλαμβάνεται κανείς ότι αφεντικό εδώ είναι ο Mendelsohn (Killing Them Softly, Slow West). Στον ρόλο του Danny, ο 46χρονος Αυστραλός μάς χαρίζει μια απόκοσμη, βραδυφλεγή και σοκαριστική εμπειρία. Είναι τόσο καλός που «φορτώνει» τη σειρά με πρόβλημα, καθώς από ένα σημείο και μετά οι σκηνές στις οποίες δεν συμμετέχει μοιάζουν φευγαλέα αδύναμες σε σχέση με εκείνες που περιφέρει βαριά το κορμί του, με ένα τσιγάρο κρεμασμένο στα χείλη, έτοιμος να περάσει ανεπιστρεπτί στο αντίθετο ρεύμα. Τόσο αυτός όσο και ο Chandler ήταν υποψήφιοι στα φετινά Emmys. Ασφαλώς, δεν κέρδισε κανείς από τους δύο. Στην περίπτωση του Mendelsohn, μιλάμε για έγκλημα.
Το Bloodline δεν είναι ευχάριστο, το αντίθετο. Η αδυναμία ταύτισης με κάποιον από τους χαρακτήρες το τοποθετεί ενίοτε στα όρια του απωθητικού. Αλλά είναι εθιστική, εξαιρετική τηλεόραση. Μια σπουδή στα κατάβαθα των ανθρώπινων ενοχών, της αμήχανης βίας, της απώλειας, του μίσους. Κανείς δεν βλέπει έναν κακό άνθρωπο όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη. Οι πράξεις, όμως, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για συζήτηση. «Δεν είμαστε κακοί άνθρωποι, όμως κάναμε κάτι πολύ κακό», αφηγείται ο John στην αρχή της ιστορίας. Ακόμα και οι δεσμοί αίματος έχουν, καμιά φορά, πολύ μικρή σημασία.
