Σκηνοθεσία: Πολ Φερχόφεν
Παίζουν: Γιέροεν Κραμπέ, Ρενέ Σούτεντιχκ, Τομ Χόφμαν
Έτος: 1983
Διάρκεια: 105΄
«Σκέφτομαι το θάνατο και δεν μπορώ να κοιμηθώ,
κι όταν δεν κοιμάμαι, σκέφτομαι το θάνατο…»
Ο Γκέραρντ Ριβ είναι ένας νάρκισσος, καιροσκόπος και τυχοδιώκτης συγγραφέας που λατρεύει τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Όταν θα βρεθεί σε μια λογοτεχνική εκδήλωση προς τιμήν του, θα γνωρίσει μια μυστηριώδη ευκατάστατη χήρα γυναίκα. Η τέλεια ευκαιρία για να λειτουργήσει ως κηφήνας όχι μόνο για να ρουφήξει κάτι από τις ανέσεις της, αλλά και για να επιδιώξει να γνωρίσει τον εντυπωσιακό εραστή της…
Κάποια στιγμή ο Γκέραρντ μιλώντας για το επάγγελμα του συγγραφέα θα δηλώσει πως η ουσία της γραφής είναι να πεις αρκετές φορές την ιστορία, μέχρι να αρχίσεις να την πιστεύεις κι εσύ, μέχρι να μην ξέρεις αν κάτι πραγματικά συνέβη ή όχι. Σ’ ένα τέτοιο ακριβώς κόσμο παραισθήσεων και φαντασιώσεων διεισδύει ο Ριβ και παύει πλέον να ξεχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα, το αίμα από τον τοματοχυμό, τους νεκρούς από τους ζωντανούς.
Έρμαιο των παθών του και βαθιά καθολικός κινείται σ’ έναν κόσμο φορτικών συμβολισμών, όπου η ενοχή, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στο θάνατο, γίνεται το βασικό μοτίβο. Η έννοια του ματιού ως καθρέφτης της ψυχής, ως αντανάκλαση των πάντων, αλλά και ως εφιαλτικός παρατηρητής που σε βλέπει ό,τι και να κάνεις, πρωτοστατεί σ’ ένα όργιο κατά βάση θρησκευτικών συμβόλων. Η εικόνα της Παναγιάς, πρότυπο αγνότητας πέφτει πάνω του σαν βαριά και ασήκωτη σκιά, ενώ το σώμα του Χριστού μετατρέπεται σε σώμα ανθρώπινο κι ερωτικό. Φυσικά, ως είθισται στη θρησκευτική παράδοση αυτομαστιγώματος, η επιθυμία μπορεί μονάχα να τιμωρηθεί και ποτέ να ανθίσει.
Ο Ολλανδός σκηνοθέτης Πολ Φερχόφεν δείχνει τόλμη και θράσος, προκαλεί και φτιάχνει με απόλυτη μαεστρία ένα διφορούμενο και σκοτεινό κόσμο, στον οποίο ο κεντρικός χαρακτήρας δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα έντομο εγκλωβισμένο στον ιστό της πραγματικότητας. Το απενοχοποιημένο γυμνό σώμα και η ανθρώπινη αχόρταγη σεξουαλικότητα παίρνουν τη μορφή εφιάλτη μέσα από το φακό του Φερχόφεν και το στοίχημα κερδίζεται: ο θεατής είναι ο τέταρτος άνθρωπος, ηδονοβλεψίας στο κινηματογραφικό παραλήρημά του.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
