Στις 2 Αυγούστου του 216 π.Χ., στις Κάννες της Νοτιοανατολικής Ιταλίας, έλαβε χώρα μια από τις σημαντικότερες μάχες του Δεύτερου Καρχηδονιακού Πολέμου. Οι Καρχηδόνιοι του Αννίβα αντιμετώπισαν τον πολύ μεγαλύτερο αριθμητικά στρατό των Ρωμαίων, και χάρη σε ένα από τα εντυπωσιακότερα στρατηγικά τεχνάσματα της Ιστορίας κυριολεκτικά τον διέλυσαν. Ο Αννίβας πόνταρε στο ιππικό του, το οποίο παρέταξε στα άκρα των γραμμών του, και έκανε πολύ καλά, αφού οι ιππείς των Καρχηδόνιων κατόρθωσαν να σπάσουν γρήγορα τις γραμμές των Ρωμαίων και να περικυκλώσουν το κραταιό ρωμαϊκό πεζικό στο κέντρο της μάχης. Όταν ο κλοιός άρχισε να σφίγγει, το μέτωπο των Ρωμαίων διαλύθηκε εντελώς και άρχισε η σφαγή. Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Κόουλεϊ, περίπου 600 λεγεωνάριοι σφάζονταν κάθε λεπτό μέχρι το σκοτάδι να βάλει τέλος στην αιματοχυσία. Σύμφωνα δε με τον Πολύβιο, από τους περίπου 85.000 Ρωμαίους που παρατάχτηκαν στο πεδίο της μάχης, γλίτωσαν ίσως 3.000.
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί η Μάχη των Καννών ήταν που ενέπνευσε τον Miguel Sapochnik και βάσισε επάνω της την Μάχη των Μπάσταρδων, έξω από τα Τείχη του Winterfell. Βέβαια, το τέλος ήταν διαφορετικό, αφού οι Ρωμαίοι δεν είχαν κολλητό τον Littlefinger. Ούτε και Wun Wun είχαν, να τους κρατήσει λίγο περισσότερο καθώς ο κλοιός από ασπίδες έσφιγγε τριγύρω. Αλλά το πιάνετε το νόημα. Το Game of Thrones παρέδωσε τα ξημερώματα της Δευτέρας που μας πέρασε την αρτιότερη σκηνή μεσαιωνικής μάχης που έχουμε δει ποτέ σε μικρή και μεγάλη οθόνη, μέσα από την κάμερα που κρατούσε με σίγουρο και αφιονισμένο, συνάμα, χέρι ο Άγγλος σκηνοθέτης.
“We are here to discuss your surrender, not mine”.
Το Meereen συνεχίζει να δέχεται τα πυρά του στόλου των Masters, και η Daenerys πρέπει να πάρει τις αποφάσεις της και σύντομα. Μετά από ένα κοφτό διάστημα αυτολύπησης για τις άστοχες αποφάσεις που πήρε τον καιρό που η Βασίλισσα έλειπε, ο Tyrion επιστρέφει στον σοφό εαυτό του και επαναφέρει την Daenerys, που θέλει να σφάξει το σύμπαν, να διαλύσει πόλεις και να κάψει κόσμους, στην πραγματικότητα, εξηγώντας της ότι η λύση δεν είναι η τιμωρία των αθώων μαζί με τους ενόχους. Το αίμα νερό δεν γίνεται και στις φλέβες της Daenerys κυλάει μπόλικο από εκείνο του Aerys Targaryen, όμως ο Tyrion είναι η ιδανική φωνή για να διατηρεί την Khaleesi ανάμεσα στους ήρωες , και όχι τους “κακούς” της ιστορίας μας.
Καθώς η πολιορκία μαίνεται, η Daenerys συναντιέται με τους Masters σε ένα λόφο έξω από το Meereen για να συζητήσουν την συνθηκολόγηση. Οι 3 Άρχοντες που εκπροσωπούν τους δουλεμπόρους νομίζουν λανθασμένα ότι η Daenerys πρόκειται να παραδοθεί, όμως δεν γνωρίζουν μια μικρή λεπτομέρεια: οι Δράκοι έχουν πια μεγαλώσει, και η Khaleesi ιππεύει πια κανονικά τον Drogon. Για να λυθούν οι όποιες αμφιβολίες, η Daenerys ανεβαίνει στην πλάτη του τεράστιου μαύρου Δράκου, οι άλλοι δύο ελευθερώνονται με συνοπτικές διαδικασίες από το μπουντρούμι και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η Khaleesi κάνει σαφείς της προθέσεις της, διατάζοντας τους τρεις Δράκους να κάψουν 2-3 πλοία του στόλου. Την ίδια ώρα, ο Daario καταφθάνει με τους Dothraki στα τείχη του Meereen, όπου συναντά τους Γιους της Άρπυιας, η συνεισφορά των οποίων στην ιστορία μας τελειώνει μάλλον κάπου εδώ. Η συζήτηση πίσω στο λόφο έχει πια πάρει εντελώς διαφορετική τροπή, ο Tyrion κάνει το κομμάτι του, ο Greyworm κόβει τον λαιμό των δύο εκ των τριών Αρχόντων και ο τρίτος αφήνεται να ζήσει, μόνο για να διηγηθεί στους υπόλοιπους τι συνέβη στο Meereen, όταν οι Άρχοντες αποφάσισαν να επιτεθούν στην Daenerys Targaryen.
“You’re going to die tomorrow, Lord Bolton. Sleep well”.
Έξω από το Winterfell όλα είναι έτοιμα για την αποφασιστική μάχη. Οι αρχηγοί των δύο στρατών συναντιούνται με σκοπό μια τελευταία προσπάθεια να αποφευχθεί το αιματοκύλισμα, αν και είναι κοινό μυστικό ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Ο Ramsey Bolton ζητά από τον Jon Snow να κατέβει από το άλογό του και να γονατίσει μπροστά του, ενώ ο Jon του προτείνει να λύσουν τις διαφορές τους οι δυο τους με μια μονομαχία. Ο Ramsey, φυσικά, δεν έχει κανένα λόγο να δεχτεί κάτι τέτοιο, και ο Snow κατορθώνει τον στόχο του: να τον εκνευρίσει. Στο σημείο αυτό δημιουργείται σε μας η ψευδαίσθηση ότι ο Jon Snow έχει πια ωριμάσει, αφήνοντας πίσω την νεανική του παρορμητικότητα και παίρνοντας πια υπολογισμένες αποφάσεις. Στη συνέχεια του επεισοδίου, θα καταλάβουμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το ευχάριστο αυτό meeting τελειώνει με την παρέμβαση της Sansa, που πληροφορεί τον Ramsey ότι αυτή είναι η τελευταία του μέρα σε αυτόν τον κόσμο και αποχωρεί. Το ραντεβού κλείνει για την αυγή της επόμενης μέρας.
“You don’t know him”.
Πίσω στη σκηνή του Jon, ο Davos και ο Tormund συζητούν μαζί του το πλάνο της επερχόμενης μάχης. Ο Tormund επισημαίνει τον κίνδυνο που μπορεί να προκαλέσει το ιππικό των αντιπάλων, όμως ο Jon και ο Davos τον διαβεβαιώνουν ότι δεν πρόκειται να περικυκλωθούν, αρκεί να περιμένουν και να κάνουν τον στρατό του Ramsey να μπει πρώτος στο πεδίο της μάχης. Στη συνέχεια, και αφού οι δύο άνδρες αποχωρούν, η Sansa προειδοποιεί τον Jon για τον Ramsey, λέγοντάς του ότι είναι η μόνη που γνωρίζει πώς σκέφτεται ο Lord Bolton και θα έπρεπε η γνώμη της να έχει περισσότερη βαρύτητα. Βέβαια, η Sansa έχει παρευρεθεί μέχρι στιγμής σε όλα σχεδόν τα πολεμικά συμβούλια και δεν έχει βγάλει άχνα, αλλά κρίνει πως η νύχτα πριν τη μάχη είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνει το κομμάτι της. Ασφαλώς, αν αυτό ήταν το μόνο γκρίζο σημείο στην απεικόνιση του χαρακτήρα της από τους δημιουργούς δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αλλά όπως θα δούμε παρακάτω, μπορεί και χειρότερα.
“Maybe that was our mistake. Believing in Kings”.
Ο Davos συζητά με τον Tormund για τον δρόμο που τους έφερε μέχρι εδώ, και περιλάμβανε τον Stannis και τον Mance. Πλέον, αμφότεροι συμφωνούν ότι το να ακολουθήσουν τον Jon Snow ήταν η προφανής επιλογή, έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, αλλά για κάποιον λόγο η σιγουριά που βγάζουν τα λόγια τους δεν αντικατοπτρίζεται ακριβώς στα πρόσωπά τους. Ο Tormund πηγαίνει στη σκηνή του για να μεθύσει, ενώ ο Davos ακολουθεί το δικό του τελετουργικό για το βράδυ πριν τη μάχη και απομακρύνεται περπατώντας από το στρατόπεδο, παρέα με τις σκέψεις του. Λίγο αργότερα, μέσα στο χιόνι πέφτει πάνω σε κάτι που αντιλαμβάνεται γρήγορα πως είναι ο τύμβος της Shireen, και επιτέλους αρχίζει να υποψιάζεται τι πραγματικά συνέβη στο αγαπημένο του κορίτσι. Υποψίες που, αν επαληθευτούν, φαντάζομαι πως δεν θα καταλήξουν σε κάτι καλό για την Melissandre.
“If I fall, don’t bring me back”.
Η κόκκινη Ιέρεια, στο μεταξύ, δέχεται στη σκηνή της την επίσκεψη του Jon Snow, που της ζητά ξεκάθαρα να μην τον επαναφέρει πάλι στη ζωή, αν σκοτωθεί στη μάχη. Εκείνη του απαντά πως θα προσπαθήσει, απάντηση όχι ικανοποιητική για τον Jon που μετατρέπει την παράκληση σε διαταγή. Διαταγές όμως δεν περνάνε στη Melissandre, που του ξεκαθαρίζει ότι υπηρετεί μόνο τον R’hllor, και ό,τι κι αν γίνει έξω από το Winterfell θα κάνει το θέλημα του, ερμηνεύοντας τα σημάδια.
“No more”.
Πίσω στο Meereen, ο Theon και η Yara φτάνουν μπροστά στην Daenerys και παρουσιάζουν το σχέδιό τους, όχι ασφαλώς πριν ο Tyrion αδράξει την ευκαιρία να εξευτελίσει λιγάκι τον Theon. Προφανώς η Daenerys δεν ενθουσιάζεται στην προοπτική του μεγαλόπρεπου πέους του Euron και προτιμά να συμμαχήσει με τα δύο αδέρφια, με τη συμφωνία να ορίζει ότι θα στηρίξουν την προσπάθειά της να καθίσει στον Σιδερένιο Θρόνο και εκείνη θα τους παραχωρήσει τις Σιδερένιες Νήσους. Ακόμη, ότι οι Σιδερογέννητοι θα σταματήσουν τις επιδρομές στο Westeros. Αυτό το τελευταίο κάθεται κάπως στραβά στη Yara, η οποία όμως δεν έχει άλλη επιλογή και είναι πρόθυμη όταν έρθει εκείνη η ώρα να αναζητήσει άλλους τρόπους ψυχαγωγίας. “No more”, λοιπόν, και το παρεάκι της Khaleesi γίνεται ακόμα ισχυρότερο…
“Do you like games, little man?”
Οι δύο στρατοί έχουν παραταχθεί έξω από τα τείχη του Winterfell και όλα είναι έτοιμα για να αρχίσει η μάχη. Εκείνη τη στιγμή, ο Ramsay Bolton βγαίνει από τις γραμμές και σέρνει πίσω από το άλογό του τον Rickon. Καθώς υψώνει το μαχαίρι του, ο Jon παρακολουθεί και φοβάται πια ότι ο Ramsay θα εκτελέσει επί τόπου τον νεαρό Stark, σε μια προσπάθεια να του τσακίσει την ψυχολογία. Μόνο που ο Ramsay δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, και το σχέδιό του είναι εξαιρετικό. Κόβει τα δεσμά του Rickon και τον διατάζει να τρέξει προς τον Jon, καθώς ο ίδιος παίρνει το τόξο του. Ο Jon αντιλαμβάνεται αμέσως τι γίνεται, ανεβαίνει στο άλογό του και αρχίζει να καλπάζει προς τον Rickon. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως είναι εντυπωσιακό ο Διοικητής του στρατού να μην έχει μια φρουρά που τον ακολουθεί, και να αφήνεται μόνος να καλπάζει στο πεδίο της μάχης προς τον εχθρό. Τέλος πάντων. Το πρώτο βέλος του Ramsey έχει σκοπό μονάχα να τρομάξει τον Rickon. Το δεύτερο, το ρίχνει στα τυφλά. Καθώς ο Rickon πλησιάζει στον Jon και εκείνος αρχίζει να γέρνει από τη σέλα του για να τον πιάσει, ο Ramsay ελευθερώνει ένα τρίτο βέλος. Και αυτό είναι που βρίσκει στόχο. Ο Rickon είναι ο πρώτος που πέφτει στο πεδίο της μάχης, και ο Jon βλέποντάς τον να πεθαίνει στο χώμα loses his cool. Ο Tormund παρακαλάει ψιθυριστά να σκεφτεί ο Jon καθαρά. Εις μάτην. Σε μια κίνηση που θυμίζει έντονα Aragorn και “For Frodo”, ο Jon Snow ορμά μόνος προς τον αντίπαλο στρατό, καθώς τα βέλη αρχίζουν να πέφτουν βροχή. Επίσης, Rickon αγόρι μου, εντάξει, υπήρξες στη σειρά για να πεθάνεις, αλλά ο άλλος σε σημαδεύει με το τόξο και τρέχεις ευθεία. Έλεος, πέσε κάτω, κάνε ένα ζιγκ-ζαγκ, κάνε ΚΑΤΙ.
“Follow your commander”.
Ως συνήθως, ο Davos είναι ο μοναδικός εκεί πέρα που σκέφτεται καθαρά, και βλέποντας τον Jon να καλπάζει προς τον θάνατό του διατάζει με τη μία τις δυνάμεις του να τον ακολουθήσουν. Την ίδια στιγμή, το ιππικό των Bolton εφορμά προς το μεγάλο του έπαθλο, το κεφάλι του Jon Snow που θα έβαζε λογικά πρόωρο τέλος σε όλα. Την τελευταία στιγμή, το ιππικό των Stark (λέμε τώρα) προλαβαίνει και συγκρούεται με τον εχθρό, με τον Jon, που στο μεταξύ έχει πέσει από το άλογό του, να μένει πεζός μέσα στον πανικό της μάχης. Και εδώ παίρνει φωτιά το ξεχωριστό ταλέντο του Sapochnik.
Ο μάστορας πίσω από το εκπληκτικό περσινό “Hardhome” βάζει γερή υποψηφιότητα για Emmy από τώρα. Η κάμερα βρίσκεται στο ύψος της σύγκρουσης και μερικές στιγμές πέφτει χαμηλά, εναλλάσσοντας το φόντο ανάμεσα στη σφαγή και τον ουρανό του Winterfell. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης των δύο στρατών κόβει κυριολεκτικά την ανάσα, και είναι αλήθεια αδυσώπητη το γεγονός ότι, μέσα στον χαμό, ανάμεσα σε πτώματα, πολεμιστές, συγκρούσεις και άλογα, ο Jon Snow επιβιώνει καθαρά από σύμπτωση. Η ανδρεία του πρωταγωνιστή αναμειγνύεται εκρηκτικά με την απελπισία, και ακολουθούν στιγμές σπάνιας ωμότητας, καθώς το σχέδιο του Ramsay φαντάζει τέλειο και εκείνος συνεχίζει να ρίχνει τα βέλη κατά δεκάδες, αδιακρίτως, πάνω στην άψη της μάχης. Καθώς τα πτώματα γίνονται βουνά, ο Davos βλέπει τα πάντα να χάνονται και αποφασίζει να κάνει την κίνησή του, οπλισμένος από την απόγνωση. Ο Ramsay απαντά με τους Umber. Καθώς ο Smalljon οδηγεί τους Βόρειους στη φωτιά, η τακτική του Ramsay ξεδιπλώνεται στην εντέλεια. Το πεζικό των Bolton κυκλώνει με τις ασπίδες του τους Stark και τους συμμάχους τους, που στα μετόπισθεν είναι πλέον αποκλεισμένοι από σωρούς πτωμάτων. Μέσα από τους σωρούς αυτούς ξεπροβάλλουν οι Umber, και ο κλοιός σφίγγει.
Η απόγνωση των αποκλεισμένων μετατρέπεται γρήγορα σε πανικό. Οι Άγριοι με επικεφαλής τον Tormund προσπαθούν να σπάσουν τις γραμμές των Bolton, όμως οι ασπίδες τους αντέχουν και τα μακριά δόρατα τους αποδεκατίζουν. Ο Wun Wun κρατά ουσιαστικά μόνος του μια ολόκληρη πτέρυγα, και καθυστερεί το μοιραίο. Ο Jon πέφτει στη λάσπη και ποδοπατείται από πολεμιστές που ψάχνουν, μέσα στην απελπισία τους, μια διέξοδο. Η οθόνη γίνεται ξαφνικά πνιγηρή, καθώς βρισκόμαστε μαζί με τον Jon στον πάτο της μάχης, κάτω από κορμιά και πόδια, ανάμεσα στην κλαγγή των σπαθιών, σε κραυγές και αγκομαχητά, στην φαινομενικά καταδικασμένη του προσπάθεια να πάρει άλλη μια ανάσα. Λίγο πριν το τέλος, ο Jon κατορθώνει να σταθεί όρθιος και να βγάλει το κεφάλι του μέσα από τον σωρό, για να δει για μια ακόμα φορά τον Wun Wun να παλεύει μάταια και τον Tormund να δέχεται απανωτά χτυπήματα από τον Smalljon. Και σε έναν υπέροχο συμβολισμό, τα σύννεφα στο βάθος ανοίγουν και ξεπροβάλλει για πρώτη φορά ο ήλιος. Μαζί με τον ήχο από κάποιο κέρας.
Το γράμμα της Sansa με τη σφραγίδα των Stark βρήκε τον παραλήπτη του, και την ύστατη ώρα οι ιππότες του Vale καταφθάνουν, υπό το βλέμμα της Sansa και του Littlefinger. Περνούν μερικές στιγμές μέχρι ο Ramsey να αντιληφθεί τι συνέβη. Στο μεταξύ, οι Άρχοντες του Eyrie σπάνε τις γραμμές των Bolton και ακολουθεί σφαγή, αυτή τη φορά από την ανάποδη. Μέσα σε δευτερόλεπτα, οι ισορροπίες αντιστρέφονται αμετάκλητα και ο Ramsay βλέπει το τέλος να έρχεται. Στρέφει το άλογό του και αποχωρεί από το πεδίο της μάχης, καλπάζοντας για να μπει μέσα στα τείχη του Winterfell. Ο Jon, ο Tormund και ο Wun Wun τον καταδιώκουν.
Ο Ramsay μπαίνει στο κάστρο και η πύλη κλείνει πίσω του. Όμως η πύλη δεν είναι αρκετή για να κρατήσει έξω τον Wun Wun. Ίσως ο συγκλονιστικότερος χαρακτήρας του επεισοδίου, ο γίγαντας πέρα από το Τείχος που μπλέχτηκε πρόθυμα στη διαμάχη μεταξύ ανθρώπων αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του Jon την τελευταία ελπίδα αντίστασης απέναντι στο κακό που έρχεται με τον Χειμώνα, σπάει την πύλη κάτω από βροχή από βέλη και μπαίνει στο προαύλιο, για να γονατίσει αμέσως, με τις λιγοστές δυνάμεις που του απομένουν. Η θυσία του είναι αρκετή. Ο Jon και ο Tormund τον ακολουθούν, και οι δυνάμεις τους από πίσω. Μέσα σε δευτερόλεπτα, το Winterfell πέφτει, και ο Wun Wun προλαβαίνει να ανταλλάξει ένα τελευταίο βλέμμα με τον Jon πριν το βέλος του Ramsay τον αποτελειώσει.
Όλα όμως έχουν τελειώσει για τον Lord Bolton. Ο Jon, εκτός εαυτού πλέον, αποκρούει τα βέλη του με μια ασπίδα και τον ρίχνει στο έδαφος. Σε έξαλλη, ημιάγρια κατάσταση, γρονθοκοπεί ασταμάτητα τον άνθρωπο που πάτησε το Winterfell, εκτέλεσε τους ανθρώπους του, βίασε την αδερφή του και σκότωσε, μεταξύ πολλών άλλων, τον μικρό του αδερφό. Θα σταματήσει μόνο όταν δει τη Sansa, γιατί ξέρει ότι το οριστικό τέλος του Ramsay είναι δική της υπόθεση.
“All memory of you will disappear”.
Καθώς το λάβαρο των Stark ανεμίζει και πάλι στο Winterfell, η Sansa αναζητά τον Ramsay, που βρίσκεται πια δεμένος και αιμόφυρτος σε κάποιο κελί. Διαισθανόμενος το τέλος, ο Lord Bolton προσπαθεί να πληγώσει και πάλι την Sansa, θυμίζοντάς της ότι πλέον αποτελεί μέρος της και θα τον κουβαλά για πάντα μαζί της. Εκείνη όμως τον χτυπά εκεί που πονάει: τίποτα από όσα έκανε δεν θα ζήσει, τίποτα δεν θα μείνει στη μνήμη. Θα χαθεί σαν να μην υπήρξε ποτέ. Και επιλέγει για την οριστικοποίηση του “διαζυγίου” τους ένα τέλος ταιριαστό: τα πεινασμένα σκυλιά του Ramsay, που θα κάνουν στο αφεντικό τους αυτό που εκείνος τους έμαθε να κάνουν σε αθώους.
Παραλειπόμενα
1. Ο χαρακτήρας της Sansa παίζει να είναι και ο πιο κακογραμμένος της σειράς. Ακόμα και λίγες ώρες πριν τη μάχη, γκρινιάζει γιατί ο Jon δεν ζητά τη γνώμη της. Όταν αυτό γίνεται, του απαντά ότι δεν ξέρει από μάχες. Όμως αυτό είναι πταίσμα: εξακολουθεί να επιμένει ότι θα έπρεπε να περιμένουν, καθώς ο Jon απαντά ότι αυτές είναι οι δυνάμεις τους και με αυτές πρέπει να πορευτούν. ΙΣΩΣ, ΛΕΩ ΙΣΩΣ, αν του έλεγες εξαρχής ότι έχεις στείλει κοράκι στον Littlefinger που σου έχει ΗΔΗ προσφέρει τους Ιππότες του Vale να σε άκουγε. Εκτός κι αν ήθελες απλά να του κάνεις έκπληξη. Εν κατακλείδι, οι δημιουργοί ήθελαν απλά ένα twist. Το οποίο όχι μόνο δεν πιάνει γιατί έχουμε δει τη Sansa να στέλνει το γράμμα και το περιμένουμε, αλλά είναι τόσο αδικαιολόγητο που μοιάζει φτηνό τρικ εντυπωσιασμού και αμαυρώνει ένα αριστοτεχνικά πλασμένο επεισόδιο.
2. Εν τέλει, η θεωρία με τους Umber δεν έστεκε. Δεν επρόκειτο για κάποιο σχέδιο του Smalljon. Αντίθετα σε κάθε λογική, η σειρά επέλεξε να τον μετατρέψει σε προδότη και να παραδώσει στον Ramsay τον Rickon. Στο τέλος, ο Smalljon βρήκε τον θάνατο στη μάχη από το χέρι του Tormund. Συγγνώμη, δεν ψήθηκα.
3. Wun Wun, gone down a true warrior. Η σειρά τελείωσε τη μεγαλύτερή της μάχη “κλείνοντας το μάτι” (too soon?) στον Hodor. Ένας γίγαντας κράτησε μια πόρτα, ένας άλλος γίγαντας έριξε μια άλλη. Δύο θυσίες, δύο εκπληκτικοί χαρακτήρες.
4. Ελπίζω τα λόγια του Ramsay στο φινάλε να μην έχουν να κάνουν με τη θεωρία ότι η Sansa ίσως και να είναι έγκυος στο παιδί του. Νομίζω, πάντως, ότι αναφερόταν σε όσα της έκανε, και αυτά είναι που θα κουβαλά πάντα μαζί της.
5. Για όσους απορήσαμε πού διάολο ήταν ο Ghost σε αυτή τη μάχη, ο ειλικρινέστατος Miguel Sapochnik προσέφερε την αφοπλιστική απάντηση: η απουσία του λευκού Direwolf του Jon Snow ήταν θέμα χρημάτων. Η εμφάνιση ενός Direwolf σημαίνει χρήση cgi, και για τη σκηνή της μάχης δαπανήθηκε υπέρογκο για τα δεδομένα μιας τηλεοπτικής σειράς ποσό. Όπως αποκάλυψε ο Sapochnik, ο Ghost ήταν στα αρχικά του πλάνα για τη μάχη, όμως τελικά έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε αυτόν και τον Wun Wun. Ορίστε παιδιά, εκεί μας καταντήσανε, μέχρι και οι Ανταρόλυκοι χάνουν τις δουλειές τους με την Κρίση.
6. Καθώς η παρουσία του στη σειρά έλαβε τέλος, καιρός να αποδώσουμε το χειροκρότημα που αξίζει στον Iwan Rheon. Ένας εξαιρετικός ηθοποιός, που έπλασε έναν φανταστικό Ramsay Bolton και ανακουφίστηκε που οι fans δεν τον θέλουν νεκρό και στην πραγματικότητα.
7. Δεν ξέρω αν η στιγμή που ο Jon κατορθώνει να βγάλει το κεφάλι του στον αέρα και να πάρει ανάσα σας θύμισε κάτι. Πάντως και τα χρώματα ταιριάζουν. Ξέρετε, το “Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου”…
Για το κλείσιμο, το preview του επόμενου και τελευταίου για τη σεζόν επεισοδίου. “The Winds of Winter”, ομότιτλο του επόμενου βιβλίου που ελπίζουμε να μας αξιώσει κάποτε ο καλός θεούλης να διαβάσουμε. Πάμε για μεγάλο κλείσιμο.
